p5


دانلود پوستر این مقاله

بررسی تأثیر آب در طراحی سیستم نگهداری تونل­های مکانیزه

صادق آمون، حمید چاکری، علی آرین ­فر

 

 

چكيده

در مقاله حاضر به بررسی اثر نیروی آب بر نیروهای داخلی سازه، با در نظرگیری روش­های اجرای متفاوت، شرایط آب زیرزمینی مختلف و لحاظ رفتار توامان هیدرومکانیکی پرداخته شده است. بر این اساس سه دسته­بندی برای تونل­ها از منظر تاثیر آب لحاظ گردیده است: الف- حالتی که ابتدا فشار زمین بر سازه اثر کند سپس فشار آب (شرایط زمین خشک است که بعد از اجرای تونل تراز آب بالا آید)، ب- حالتی که فشار زمین و آب به صورت همزمان بر سازه اثر کنند (تونل­سازی مکانیزه در محیط آبدار)، ج- حالتی که ابتدا فشار آب بر سازه اثر کند بعد فشار زمین (تونل­سازی در تونل­های سنگی یا تونل­هایی با سازه نگهبان اولیه). در این مقاله ابتدا با بررسی تحلیلی فرمول­های نافذ و در نظرگیری روش همگرایی-همجواری مقادیر ktot برای هر سه حالت تعیین شده و از نظر فنی مورد بحث قرارگرفته است. سپس سه مدل عددی مجزا، با استفاده از نرم افزار FLAC2D برای هر سه حالت فوق (روش های اجرای متفاوت) با لحاظ گام­های اجرایی واقعی ساخته شده است. نتایج مشخص نمودند که فشار آب تنها در شرایط ج (حالتی که ابتدا فشار آب بر سازه اثر کند بعد فشار زمین) باعث اعمال لنگر اضافی بر سازه می­شود و در دو حالت دیگر باعث بهبود شرایط شده و با افزایش نیروی محوری باعث بهینه شدن طراحی لاینینگ می­شود. لذا عدم در نظرگیری رفتار توامان زمین و آب و همچنین روش اجرا در طراحی سازه باعث می­شود که در طراحی­ها همواره بارهای آب و زمین تفکیک شوند که باعث افزایش میزان آرماتور مصرفی در لاینینگ شده و هزینه­های ساخت را بالا می­­برد.

 

واژه‌هاي كليدي: طراحی سازه اصلی، رفتار توامان هیدرمکانیکی، نسبت تنش افقی به قائم، نیروهای داخلی.

 

 
  1. دانشجوی دکتری مهندسی معدن، گرایش مکانیک سنگ، دانشگاه صنعتی سهند تبریز
  2. استادیار مهندسی معدن، گرایش مکانیک سنگ، دانشگاه صنعتی سهند تبریز
  3. دانشجوی دکتری مهندسی معدن، گرایش مکانیک سنگ، دانشگاه صنعتی شاهرود