دانلود پوستر این مقاله

پیش بینی میزان نشت سینه کار، حین حفاری تونل مکانیزه، با استفاده از روش‌های عددی و تحلیلی(مطالعه موردی: دهانه ورودی تونل قطعه دوم خط 2 مترو اصفهان)

مجید امیدی ارجنکی، حامد کریمی

چكيده

یکی از معضلات همیشگی احداث سازه‌های زیرزمینی، بحث نشت آب به درون این سازه‌ها بوده است. نشت آب به داخل تونل به ویژه هنگام حفاری، می‌تواند باعث کاهش سرعت عملیات حفاری و ناپایداری دیواره‌ها شود. از سویی دیگر تعبیه پمپ‌های لازم جهت تخلیه آب نشت پیدا کرده به درون تونل، مستلزم دانستن میزان تقریبی از دبی ورودی به تونل است. از این رو در این پژوهش سعی شده است تا با استفاده از مدل‌سازی عددی و تطبیق نتایج با مدل‌های تحلیلی، میزان دبی در عرض واحد دهانه ورودی تونل قطعه دوم خط 2 مترو اصفهان، تخمین زده شود. مشاهده نتایج آنالیز حساسیت نشان داد که دو پارامتر ضریب نفوذپذیری خاک و تراز سطح آب زیرزمینی، تاثیر زیادی بر میزان دبی نشت ورودی به تونل دارند. در نهایت نیز، میزان دبی نشت در فصول کم‌آبی و پرآبی تخمین زده شد که با نتایج تحلیلی مقایسه گردید. جهت برآورد اختلاف روش‌های تحلیلی و عددی نیز از پارامتر‌های مقایسه‌ای NSE و RMSE استفاده شد که نتایج نشان داد مدل‌های لی، 1999 و لومباردی، 2002 می‌توانند برای تخمین میزان دبی ورودی به دهانه تونل مورد استفاده قرار گیرند. 

واژه‌هاي كليدي: تونل، آب زیرزمینی، نشت، نشت سینه کار، روش عددی